اگر ارزش ظاهری خودرو کمتر از بعد فنی آن بود سالانه میلیاردها دلار از سوی غول های صنعت خودروسازی صرف پروژه های سنگین طراحی نمی شد.
درواقع برترین های این صنعت پذیرفته اند که ظاهر خودرو درواقع خوشامدگویی آن به خریدار است. آن هم در دوره ای که مد و پیروی از آن بیش از هر زمانی مورد توجه است و خیلی ها دیگر به خودروی شان تنها به عنوان وسیله ای برای عبور و مرور نگاه نمی کنند.
مگر اینکه توجیهات اقتصادی و نگاه مصرفی به خودرو خلاف آن را ثابت کند. بگذریم؛
این بار سراغ خودروهای شهرمان رفته ایم تا ببینیم چه مدل هایی بدون توجه به ظاهرشان در خیابان ها تردد دارند و می توان برچسب زیبانبودن (بخوانید زشت) را به آنها چسباند.
مطمئنا بحث در این مورد کاملا تخصصی و در عین حال سلیقه ای است ولی آنچه که مرور می کنیم از برآیند نظرات و سلیقه هایی به دست آمده که حوالی این مدل ها می چرخند؛ آنجا که جدا از تخصص در زمینه طراحی، آنچه که فرد عادی با دیدن یک مدل به ذهنش خطور می کند.
می تواند بگوید با خودرویی زیبا طرف است یا نه! پس اگر خودروی شخصی تان در این لیست بود دلیل بر بدبودن آن نیست. درواقع طراحانش نتوانسته اند آنچنان که باید و شاید آن را از نظر دیگران زیبا جلوه دهند. این را ما نمی گوییم، مقایسه با رقبا و آنچه که واقعا زیبا ساخته شده است می گوید.
پژو 405 SLX؛ قاتل 405 معروف
اگر قرار بود کاریکاتور پژو 405 که طراحی قدیمی ولی اصولی و معقول دارد را بکشند، مطمئنا همانی می شد که این روزها جلوی چشم مان رژه می رود. از آنجایی که طراحان شرکت های خودروسازی کشورمان بسیار خوش ذوق هستند، تصمیم گرفتند تا بر چهره قدیمی این 405 خسته از تغییرات، دست هنرمندانه ای بکشند و این شد که 405 SLX در سال 1388 وارد بازار شد تا مثلا طرفداران این خودرو را با شاهکاری جدید رو به رو کنند. البته شاهکاری فقط در قسمت چراغ ها، سپرها، قالپاق و آینه های جانبی! چراغ های مه شکن داخل سپر در قسمت جلو که هیچ گونه همخوانی با دیگر قطعات سپر ندارد، در باز کن صندوق بار روی سوییچ و همچنین باله ای با طرحی بسیار عجیب روی صندوق عقب اوج این هنرنمایی بود که ظاهر کلاسیک این خودرو را کاملا از بین برد.
MVM 110؛ شوخی با هنر طراحی
خواهر کوچک تر دوو ماتیز روزهای خوبی را در ایران می گذراند. البته به خاطر شرایط فنی و مصرف سوختش؛ وگرنه اگر این خودرو را بدون شناخت اولیه پشت ویترین نمایشگاهی ببینید اولین عکس العمل تان تعجب خواهد بود! هرچقدر که می شد به ماتیز خرده گرفت، این محصول چینی روی ماتیز را کم کرده است. کاری به کوچک بودن و تناسب آن برای مانورهای شهری نداریم که از حق نگذریم خوب است ولی چراغ های درشت و جلو پنجره عجیب شکاف مانندش چیزی نیست که بتوان به راحتی هضم کرد. این خصیصه به نمای پشتی آن هم سرایت کرده و بیشتر از هر چیزی در این قسمت چراغ می بینید! فرم بدنه که بدون هیچ گونه خلاقیت، جذابیت و خطوط قوی شکل گرفته هم کاملا تیر خلاص را بر طراحی آن می زند. MVM 110 در واقع موتور، صندلی و چهار چرخی است که درون یک کابین معمولی قرار گرفته است.
سانگ یانگ اکتیون؛ خاص بودن به قیمت زشت شدن
شاید اولین چیزی که در مورد ظاهر اکتیون به ذهن تان برسد این باشد که چراغ های این خودرو برعکس نصب شده! طراحی اکتیون زیاد دلچسب نیست و مانند کیا اسپورتیج با آن هیبت و قیافه عضلانی شما را مجذوب خود نمی کند اما خوشبختانه خطوط به کار رفته تا حدی هماهنگ با هم هستند و یکپارچگی در طراحی اکتیون از نکات بارز آن است. طراحی عقب و مخصوصا فرم چراغ های آن این قست هم کاملا ساده است و هیچ جذابیت و نکته خاصی در آنها دیده نمی شود. در مورد طراحی و ظاهر این خودرو به نظر بیشتر از هر چیزی این سلیقه است که قضاوت می کند. چرا که همان قدر که این مدل می تواند برای شخصی زیبا و مناسب باشد شاید از دید شخصی دیگر کاملا نامناسب و زشت به نظر برسد. ولی مطمئنا هنگامی که خودرویتان را اولین بار به دوست تان نشان دهید از او خواهید شنید: «این چیه که خریدی؟»
هافی لوبو؛ اسباب بازی
جدیدا شاهد محصولی جدید با نام لوبو از کمپانی چینی Hafei هستیم که در کلاس هاچ بک های کوچک شهری قرار می گیرد. در مورد این خودرو باید گفت در نگاه اول شاید فکر کنید با یک اسباب بازی طرفید! اسباب بازی که چراغ های عقب عجیبی دارد؛ شکل مثلثی آنها که از دو استوانه هالوژنی ساخته شده اند شمایل خاصی را به آن بخشیده اند؛ مخصوصا قسمتی از آنها که از نمای کناری نیز معلومند. چراغ های جلو هم حالت ذوزنقه ای دارند که در سر پیچ ها، راننده خوردوی جلویی را نسبت به خطر آگاه تر می کند و به نظر می رسد همان نقش راهنما و چراغ های خطر روی آینه ها را در جایی دیگر بازی می کند. در کل می توان این گونه گفت که آن دسته از رانندگانی که تنها می خواهند خودروی شان کمی از لحاظ ظاهری نامتعارف باشد، لوبو را انتخاب می کنند. بد نیست بدانید حتی خانم ها هم به این مدل آنچنان روی خوش نشان نداده اند.
MVM 530؛ به یاد دهه 90
از چینی ها بیشتر از این می توان انتظار داشت؟ این خودرو هرچند در سال 2006 برای اولین بار به بازار عرضه شد و آنچنان قدیمی نیست اما طراحی ظاهری آن بیشتر شبیه خودروهای دهه 90 است. در نمای بیرونی و در بخش جلو، بیش از هر چیز چراغ های بزرگ خودنمایی می کند که البته متناسب با آن جلوه پنجره اش که کرومی است، بزرگ تر از حد معمول طراحی شده تا حداقل توازن حفظ شود. در نمای جانبی هم، شیشه ها شکل تخم مرغی دارند که در کنار خط صاف کشیده شده از چراغ جلو تا انتها، تلاش کاذب طراحان برای جلوگیری از یکنواختی را نشان می دهد. در نمای عقب هم دوباره شاهد طراحی چراغ هایی هستیم که بارزترین نکته آن بزرگ بودنشان است و به نوعی بین بخش عقب و جلوی خودرو از این نظر هماهنگی ایجاد شده! با این تفاوت که صندوق بزرگ و مرتفع در این قسمت آن تا حدی بزرگی این چراغ ها را تعدیل کرده است. اگر استایل خودرو یکی از فاکتورهای شماست، این دستپخت چینی چیزی نیست که انتظارتان را برآورده کند.
پروتون ویرا؛ به یاد دهه 70
ویرا محصول شرکت پروتون مالزی با همکاری شرکت میتسوبیشی ژاپن بود که در سال 83 تولید و مونتاژ آن در زاگرس خودرو شروع شد. کمتر این خودرو را در خیابان ها شاهد هستیم و اکثرا نام پروتون را با مدل GEN.2 می شناسند. شاید دلیل اصلی این نادیده گرفته شدن، اصرار این مدل روی طراحی کلاسیک قدیمی آن باشد. ویرا در اصل همان میتسوبیشی لانسر است و از این نظر نمی توان به آن زیاد خرده گرفت ولی از حق نگذریم ظاهرش آنچنان که باید و شاید دلچسب طراحی نشده، یعنی بهتر است بگوییم امرزوی نیست! فرم اتاق ساده بوده و کمترین خلاقیتی به خصوص در طراحی چراغ های عقب به کار نرفته است و کلا المان های مدرن کمتر در استایل آن به چشم می خورد. اگر طرفدار خودروهای دهه 70 هستید از ویرا خوشتان خواهد آمد؛ در غیر این صورت حتی از پارک شدن آن کنار خودرویتان شاکی هم خواهید شد!
تیبا؛ چند دقیقه سکوت (1)
اگر سواد بصری داشته باشید از نزدیکی این خودرو هم رد نخواهید شد. محصولی که بیش از 45 درصد مراحل ساختش کار خودمان بوده ولی گفته اند طراحی بدنه اش با مشاوره طراحان ایتالیایی صورت گرفته! وقتی این محصول جدید سایپا را در خیابان ها ببینیم، اگر با خودمان روراست باشیم عکس العمل اکثرمان به محض دیدنش به جای تحسین، پوزخند خواهد بود. مثل اینکه طراحان ایتالیایی بیشتر مشغول فعالیت های جانبی و مافیابازی شان بوده اند تا کار روی زیبایی تیبا، در مورد طراحی ظاهری اش تنها می توان گفت: جشنواره خطوط! خطوطی اغراق شده که در هماهنگی کامل با بدنه نیستند. چراغ های برگی شکل جلو، جلو پنجره کوچک به همراه کپی خش داری از چراغ های عقب مزدا 323 تمامی داشته های این خودرو است. فراموش نکنیم که خطوط بدنه هم جزیی از شخصیت تیبا است. به خصوص آنجا که دو خط هم شکل روی گلگیر جلو و عقب توازن طراحی را کاملا به هم زده است. به طور کلی تیبا در یک نگاه، خوب به نظر می رسد ولی گول نخورید؛ اگر به جزئیاتش دقت کنید پشیمان خواهید شد.
پراید 132؛ چند دقیقه سکوت (2)
چند دقیقه سکوت کنیم بهتر است. بیچاره پراید که هرچند وقت یک بار تیغ طراحان داخلی را روی بدنه خود حس می کند. ظاهر کلاسیک فورد فیستا را کره ای ها به اندازه کافی تغییر داده بودند که بعدها با نام پراید به بازار ایران رسید. ولی انگار تجربه مدل 141 برای طراحان خوش ذوق کافی نبود تا شاهکاری جدید با نام 132 خلق شود. شک نکنید اگر ارتقای فنی، ایمنی، تجهیزات و توقف تولید مدل های قبلی نبود کمتر کسی سراغ این مدل می رفت. چراکه فرم بچگانه سپرهای جلو به همراه تقلید خنده دار چراغ ها از BMW چیزی نیست که خوشایند هر کسی باشد. البته این موضوع در بخش عقب آن هم شکل وخیم تری به خود می گیرد. اینجا با صندوقی بزرگ که سپر کوچکش را به چالش کشیده به همراه چراغ هایی با طراحی ناموزون و عجیب طرفیم. از حق نگذریم هیچ جوره نمی توان با ظاهر این خودرو کنار آمد به خصوص در مدل های سفید رنگش!
نظرات شما عزیزان:
آمار
وبلاگ:
